Basics

\documentclass[a4paper]{article}
\begin{document}
De stelling van Pythagoras zegt dat a in het kwadraat plus b in het kwadraat gelijk is aan c in het kwadraat.
In een formule: a2+b2=c2. Of in een display:

a2+b2=c2.

Op de middelbare school bewees de jonge Gauss reeds dat dat de som van getallen 1, 2, 3, ..., 100 gelijk is aan 1/2 x 100 x 101. Meer in het algemeen zag hij al in dat:

sum k=1 n = 1/2 n(n+1).

Smaken verschillen, maar de formule e i pi = -1 wordt een van de mooiste formules ter wereld gevonden, omdat hier alle belangrijke symbolen uit de wiskunde in voorkomen.

Typeset zelf een formule die je mooi vindt. Heb je geen inspiratie, neem dan iets over uit Stochastiek 1. Mijn favoriete formule (of vergelijking of definitie) is:

mijn-favoriete-formule

\end{document}

\documentclass[a4paper]{article}
\begin{document}

Évariste Galois
(Bourg-la-Reine,
25 oktober 1811 – Parijs,
31 mei 1832)

was
een
Frans
wiskundige,
de
grondlegger
van
de
groepentheorie.

Op     twintigjarige      leeftijd       overleed     hij     aan      de    gevolgen     van    een     duel     .
Galois    had     toen     al     een     wiskundige     theorie     ontwikkeld    ,
die     nu     zeer     algemeen     wordt     toegepast     en     die     de     geschiedenis     is     ingegaan als de Galoistheorie.
Over     zijn     leven     zijn     vele     boeken     geschreven    .
In    veel  daarvan 		worden 	de gebeurtenissen		 enigszins			 overdreven	 en geromantiseerd    .
Desondanks 	is 	het 	leven 	van 	Galois een 	interessante, 	maar tragische 	episode 	uit 	de geschiedenis 	van	 de 	wiskunde    .

Kort na zijn vrijlating op 29 april, woonde Galois een bijeenkomst van zijn republikeinse vrienden bij.
Hier opperde Galois het idee om een duel in scène te zetten met L.D.,
zodat het leek alsof hij door zijn politieke tegenstanders de dood in was gedreven.
Hoewel zijn vrienden het geen goed idee vonden, vond het duel uiteindelijk toch plaats.
Galois werd in zijn buik geraakt en overleed de volgende dag in het Parijse ziekenhuis Hôpital Cochin op slechts 20-jarige leeftijd.
Op zijn sterfbed weigerde hij zich door een priester bij te laten staan.
Galois werd op 2 juni begraven op het Cimetière du Montparnasse. In de dagen na zijn begrafenis braken diverse republikeinse opstandjes uit.

                                Er zijn ook twee andere versies van het verhaal bekend, namelijk dat Galois een duel uitvocht om Stéphanie of dat hij zich inderdaad gedwongen voelde tot een duel met een politiek tegenstander. Dit is echter onwaarschijnlijk want in brieven aan vrienden, die hij in de week voor zijn dood schreef, sprak hij over een zekere dood. Bij een echt duel zou dit lang niet zeker geweest zijn.\par
Hoe dan ook, de avond voor het duel schreef hij een lange brief aan Auguste Chevalier. Hierin vatte hij kort zijn wiskundige resultaten samen en sloot ze af met de woorden: vraag Jacobi en Gauss hun mening, niet over de waarheid, maar naar de waarde van deze stellingen. Deze brief is legendarisch geworden, mede door de woorden Dit voorbeeld is nog niet volledig. Ik heb echter geen tijd. Deze zouden aanleiding hebben gegeven tot de legende als zou Galois het duel verloren hebben omdat hij de gehele nacht ervoor bezig was geweest met het opschrijven van zijn wiskundige resultaten - zodat hij tijdens het duel te moe was.

Na Galois' dood duurde het nog jaren voor hij erkend werd als een groot wiskundige. Pas in 1846 publiceerde Joseph Liouville Galois' beroemde verhandeling over de oplosbaarheid van vergelijkingen. Alhoewel Chevalier en Galois' broer Alfred zijn verhandeling naar Gauss en Jacobi gestuurd hebben, is er nergens enig commentaar in hun publicaties terug te vinden.
\end{document}